Lejba, bibuła, cepeen. Młodzi nie mają pojęcia, co oznaczają te słowa. Pamiętacie najpopularniejsze zwroty z PRL-u?
Dziś czasy PRL-u są tylko wspomnieniem, do którego czasem podchodzimy z dużą nostalgią. Ten okres ma wiele charakterystycznych elementów, jak choćby programy telewizyjne, seriale, mode czy instytucje. PRL obfitował także w charakterystyczne określenia, które dla wielu millenialsów i pokolenia Z są czarną magią. Pamiętacie je?
PRL we wspomnieniach i na ekranie
Młodsze pokolenia znają okres PRL-u tylko z opowieści rodziców i starszych znajomych, ale także filmów z tego okresu, które dziś stały się naprawdę kultowe. Wśród nich nie można zapomnieć o prawdopodobnie najpopularniejszym twórcy tego okresu, czyli Stanisławie Barei. To właśnie on stoi za takimi produkcjami jak: „Miś”, „Alternatywy 4”, „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz” czy „Poszukiwany, poszukiwana”.
Wiele scen było tak kultowych, że dialogi do dzisiaj znajdują się w codziennym użyciu.
W czasie PRL-u w szkole można było usłyszeć…
W czasie PRL-u uczniom zdarzało się opuszczać lejby i chodzić na waksy, a nauczycielom wciskało się kit, że jest się chorym. Trzeba było tylko uważać, by Jareccy nie przyłapali ich poza szkołą. Z kolei ktoś, kto by się na to nie zdecydował, zdecydowanie nie zasłużył na miano fetniachy.
Jeśli to zdanie było dla Was jasne, prawdopodobnie pamiętacie ten okres z autopsji. Mniej wtajemniczonym przypominamy – lejby to lekcje, waksy to wagary, kit – kłamstwo, Jareccy było określeniem rodziców, natomiast fetniacha mówiono na kogoś odważnego.
Slang PRL-u był obecny w każdej dziedzinie życia
Slang PRL-u był obecny nie tylko w szkole, ale w praktycznie każdej dziedzinie życia. W sklepie można było zapłacić flotą, czyli pieniędzmi, a na banknot o nominale 1000 złotych mówiono Kopernik, za sprawą podobizny widocznej na awersie. W sklepowej kolejce można natomiast było zazwyczaj usłyszeć „za czym stoimy?.
W domach można było znaleźć pikasy, co było nawiązaniem do Pabla Picassa, a oznaczało abstrakcyjne malarstwo lub rzeźbę, które można było znaleźć na wielu meblościankach.
Źródło:o2, Eska, Onet, Filmweb
