Grażyna Szapołowska wyjawiła, jak żegnała się z mamą. Coś zmieniło ją na zawsze

Grażyna Szapołowska: "wszystko zawdzięczam mamie"

Więź Grażyny Szapołowskiej z mamą, Wandą, była niezwykle silna. - Wszystko zawdzięczam mamie. Napisałam o niej kilka pięknych opowiadań. Ona bezszelestnie porusza się przez życie - mówiła niegdyś aktorka w rozmowach o swojej rodzinie. Grażyna Szapołowska podkreślała, ze "posiadanie takiej mamy jest luksusem".

Wanda Szapołowska zmarła w 2010 roku po długiej i ciężkiej chorobie. Aktorka do ostatnich chwil opiekowała się swoją mamą. Wielokrotnie podkreślała, że nie wyobrażała sobie, by umieścić ją w hospicjum. Dlatego podczas choroby nie odstępowała jej na krok. Teraz wraca pamięcią do tych dni.

Obecność przy mamie była zaszczytem

Aktorka gościła ostatnio na konferencji "Zmiana jest kobietą" . Spotkanie zorganizowała fundacja „Serce nie ma zmarszczek”, której celem jest promowanie idei wsparcia dla kobiet niezależnie od ich wieku. Częścią wydarzenia była dyskusja o roli zmian w życiu kobiet. W rozmowie z portalem Plejada.pl aktorka opowiedziała o tym, jaką zmianę przeszła po odejściu swojej mamy.

- Ogromną zmianę zauważyłam w sobie, w sensie takiej ogromnej empatii, w momencie, kiedy odchodziła moja mama. Wiedziałam, jaki okres, dokładnie co do minuty, mogę z nią spędzić - powiedziała aktorka.

Grażyna Szapołowska podkreśliła, że obecność przy odchodzącym bliskim człowieku, zwłaszcza rodzicu, to nie przykry obowiązek, ale niezwykły zaszczyt i honor. Zaznaczyła, jak cenne jest choćby ostatnie podanie ręki. Nie każdy dostaje taką szansę. Aktorka przypomina, że nie należy się tego bać i uciekać od takich chwil.

"Po 50-tce ludzi spycha się na boczny tor"

W wywiadach, których Grażyna Szapołowska udzieliła po odejściu swojej matki, często poruszała temat przemijania. Wyraźnie widać, jak ważna dla aktorki jest miłość i czułość wobec starszych osób, i że robiła wszystko, by uchronić swoją mamę przed samotnością. Odnosiła się do sytuacji, kiedy starsza osoba samotnie spędza ostatnie chwile w hospicjach czy szpitalach.

- Szpital powinien być miejscem, w którym człowiek czuje się bezpiecznie, ma pewność, że ktoś się nim zaopiekuje, przyniesie ulgę. A tak naprawdę boimy się go. Zwłaszcza, kiedy ktoś jest po 50-tce. Już wtedy odsuwany jest na boczny tor, jakby był już przegrany, a czas przyszły nie był dla niego przeznaczony. Proszę sobie wyobrazić, co się dzieje z człowiekiem po 80. roku życia - mówiła aktorka w rozmowie z Wirtualną Polską.

Aktorka wielokrotnie podkreślała też, że mimo upływu lat, wciąż nie może pogodzić się z utratą mamy. - Z wiekiem tęsknię za nią nawet bardziej. Żałoba po ukochanym rodzicu nigdy się w sercu nie kończy - mówiła w rozmowach z dziennikarzami.

Źródło: Plejada.pl, WP.pl, SE.pl